simpson bay

Vissen vinden we allemaal leuk, hoewel Tjeerd misschien liever alleen gaat, of alleen met Jurre. Ik kom in elk geval niet vaak aan een een keertje gooien toe als we met zijn allen gaan, maar goed, dat geeft niet, foto’s maken dan.

Deze keer op naar de brug in Simpson Bay, je moet daar over de rotsen klimmen om een oud gebouwtje heen, de kinderen en de spullen kunnen nog (net) door de spijlen van een hek daar.

Dan kom je op een verlaten stuk,…wat is het, ouwe loods ooit? Staat nog een bootje, light wat hout,…de rest is veelal verroest en gaten in de pieren, maar ok, de kinderen zijn groot genoeg om te weten waar, en daar dus niet te rennen.

Bij de ingang naar de lagoon niks gevangen, de kinderen en ik naar de andere kant, meer aan de zee, met zicht op Karakter en zo…barstte daar van de kleine visjes, en Suze ving in no time zo’n lange vis, die aan de oppervlakte zwemmen. Jurre ook paar keer beet, tot verdriet van Tjeu die ving niks…maar nadat we zeiden; volgende keer jij vangen Tjeu, was t weer ok.

T was heet heet heet, tijd voor zwemmen auto parkeren bij hotel en daar eens naar t strand, daar waar we de allereerste keer waren toen we aankwamen met zijn viertjes. Ik vond het water daar stinken eerlijk gezegd, en als je op de bodem stampte kwam er allemaal zwarte drab boven…mmm.

Naar de bar dan voor een drankje, en de kinderen in het zwembad. Mag dat? Ja hoor, als je wat drinkt wel. Beetje langer gebleven dan de planning was, maar toch besloten thuis te eten, want er is nog geen struikje in onze tuin waar dollars aan groeien.