ballen, blaren, balen. (wat een paar letters niet kunnen schelen....)

10 juli 2014 - Philipsburg, Nederlandse Antillen

Geweldig dat Tjeerd er al klaar mee was toen wij thuis kwamen. Ik heb deze hele dag nodig, hier issie nog niet om, de dag na…. Uiteraard stel ik me aan, maar ik snap het gewoon niet, de enige wedstrijd waarvan ik helemaal niet het gevoel had dat we gingen verliezen. Bah bah.

Tjeerd zou Suze en Jurre halen, maar dat ging niet door, want druk op het bureau, dus ik met een auto vol spullen en schone kleren, de twee halen. “willen jullie mee voetbal kijken, of naar huis?” hoewel toen al moe, en na verschillende waarschuwingen; kan lang duren, ik ga niet naar huis voordat, etc, besloten ze beiden mee te willen. Denk dat de nieuwe bal en hun nieuwe gympies mee hielpen. Ok dan, half 4 scheuren vanaf kids world naar de stad, nog pinnen en oe oe net op tijd voor volkslied, maar te laat voor een stoel. Tjee het was me een partijtje druk. Sing when you’re winning types? Ik weet het niet, in elk geval heb ik Suze en Jurre bijna niet gezien, want oa Nadia en Dirk-Jan zaten aan de bar, aan de boardwalk kant, maar daar wilde ik niet zitten. Kan je wel twee televisies zien, maar dat kan ik thuis ook, ik wilde het grote scherm in beeld.

Mijn kont letterlijk verbrand want de stoep was kokend gewoon, en ik was niet de enige. Jaja kont verbrandt moet op blaren zitten, zoiets ja, alleen ben ik braaf geweest en oranje niet. Sjonge jonge.

Een kindje had een boekje bij, dikkie dik, helemaal ok natuurlijk, zo’n Oranje kater,…..helaas bleek later…

Ergens einde van de verlenging ineens hoop kabaal, lokale (kinder) drum band kwam optreden; ik dacht; NIET NU!!!! Ja hoor, Suze kwam me al halen….effe gauw kijken en filmen en terug voor de strafschoppen. Ik zei toch dat ik een hekel heb aan penalty’s……..

Na de laatste fluit was 90 procent linea recta weg, ik vind dat slappe hap, beetje sportief napraten en borrelen? Niet dus, helaas. De kinderen waren aan het voetballen met toeristen en ik weet niet wie, zo leuk. Ik stond te praten met dokter van Duren, das de huidarts, en met een oude meneer, die een borrel teveel op had en naar pointe blanche moest rijden. Ik wilde em brengen of een taxi bellen, maar onder geen beding. Sja, nee ik ben zijn moeder niet nee, maar had erg met em te doen, was er zo stuk van. Laten we hopen dat ie veilig thuis is gekomen, wij in elk geval wel, bekje af, en ik als enige van het hele huishouden helemaal niet happy.

Vanmorgen nog niet veel beter, ik ben me maar op opruimtaken gaan stortten. In de krant op de voorpagina stond Jos, ja kennen we, en die had zeker anders op die pagina willen staan…

 Kinderen allemaal weer halen, want Tjeerd had afscheidsborrel van zijn voormalige baas, wij aten bami, maar de kinderen waren eigenlijk te moe om te eten, ze krijgen bovendien deze dagen allen warm eten tussen de middag, Tjeu op school, zij op summercamp.

Morgen laatste dag voor de oudsten, summercamp gaat nog weken door, maar wij niet, dwz, Tjeerd heeft vanaf maandag ook vakantie, dus gaan we wat anders doen. Wat? De planning was eh….sja, anders voor komend weekend in elk geval… We zullen zien wat het wordt!

3 Reacties

  1. Tante Cornelia:
    11 juli 2014
    Jammer, aan jouw enthousiasme heeft het niet gelegen!
  2. J van Oort:
    11 juli 2014
    Het is echt helemaal baaallllennn, en ook niet op gerekend toch???
  3. Tjeerd:
    11 juli 2014
    Natuurlijk jammer en balen maar trots dat ze zover gekomen zijn.liever zo eruit dan in finale tegen Duitsland. Tis maar voetbal!