Heineken Regatta dag 1
6 maart 2015 - Philipsburg, Nederlandse Antillen
Hee , ik heb wel meerdere keren op Friese meren gezeild, zelfs met onweer en dus uren op een eilandje uitzitten in de stortregen (die in NL altijd koud is, in tegenstelling tot hiero), maar voor de rest ben ik echt geen “sailor”.
Waarom dag 1 van de Heineken Regatta het eiland andersom “nam” dan anders, je ne c’est pas, maar het waaide enorm….en onze kant is de oceaan kant, vanwaar meestal de wind komt, lees vanaf jullie in NL (or Ireland Noel) waarschijnlijk had het daarmee van doen.
De kinderen waren nu voor het eerst deze dag vrij van school, goddank, want het verkeer deze dagen is veel knotsknetterder dan een gekkenhuis dan wat het normaal al is.
Wij togen in de vette wind naar ons “eigen” strand in Guana bay….poh…golven! Tjeerd meende echt dat ie wel kon vissen, ja, ehm, achter de golven schijnt de zon ofzo…was geen doen.
De kinderen willen toch in het water, en de ene na de andere stoof het strand terug op na weer een enorme golf. Ja mam, opa oma, is en blijft eng, maar ja, zij zijn hier thuis, wij krijgen het benauwder van op straat fietsen!
En gek zijn ze niet, ze voelen heel goed aan tot, letterlijk, hoe ver ze kunnen gaan.
Door de wind en omdat je wel heel erg op de kleintjes let (net als antoine) kon ik minder foto’s maken dan ik wilde…want…
Het was spectaculair hoor. Ook twee keer angstig, we zagen een boot op de rotsen afgaan, ze haalden de zeilen in en ik denk de motoren aan, maar dat kon je echt niet horen deze dag, en daarna gingen ze richting PHB terug, in elk geval van de rotsen af… pfff. Zo nog ene, en veel heel veel heel schuin hangende bootjes, ik denk kaasje voor iedereen die serieus zeilt! Had ik die dag mee gemogen, dan weet ik niet of k wel was gegaan…big hero hiero.
De helikopter van de kustwacht verdween zelfs, want dat ging ook niet helemaal zoals het moest volgens ons…..zeg ik, spektakel.
T was heerlijk met happies en drankies, maar mijn ogen waren dolblij dat mijn lenzen van mijn doppies, naar de doosjes gingen, zag geen zeil meer na al dat zand en zout!
Leuk om te zien, dat de zee/oceaan bij jullie een heel andere kleur heeft als de Noordzee bij ons.
Makkelijk, dat de kinderen zich zo thuis voelen in het water. Daar kunnen ze nog veel gemak van hebben in hun leven.
O, wat fijn dat je dan veilig aan de kant staat!