ILET PINEL

Het volgende deel van het verhaal is een beetje bekend,  stoeien vrijdag avond, krijsende Tjeu, ’s nachts bij ons in bed, huilend…

Als ik nu naar de foto’s kijk dan zie ik duidelijk dat ie zijn rechterarmpje niet of nauwelijks gebruikte die zaterdag, of ie dan uiteindelijk brak die avond met vallen met de fiets, no lo so…. We gaan het even over dagje Pinel hebben.

Many stories have been told about the history of Pinel Island. The word Pinel means crazy in Portuguese, so the story goes. Many years ago they used the island to house the islands lunatics. For that reason a Portuguese captain called it Crazy Island, others claim to be an ancestor of a certain Mr. Pinel who gave his name to the island, as far as we know. No proof of carrying documentation is available which tells us the real origin.

Pinel Island is used for many years to bring tourists over. In fact the late ferryman Freddie used to row his people over in the seventies. However in those days Pinel was used a lot by local fisherman for their fishing activities, cleaning conc shells, repairing nets etc. No tourist like business was found in those days on the island. Also the island was dirty and full of debris. One had to really be careful walking on bare feet. Goats were the main population, used for milk and meat by locals. When the businesses came a lot changed. The owners started to take good care of the beach, the animals and nature.

The French government owns the island, although local families claim it as theirs. The beach area is a commercial zone; the rest of the island is exclaimed to be a green zone. It is not allowed to build in any way in the green zone. It is allowed to walk to the other side of the island, where you find a couple of more beaches however they are very rough and rocky and it is nearly impossible to swim due to corral reefs.

 Er staat ook nog iets van 7 dollar betalen voor de ferry, maar dat is ondertussen 12. Beheurluk vind ik zo…. Wij hadden alles bij ons, na de miskleun bij het Franse restaurant.. Nestel nestel, en toen begon het wel donker te worden… Eerst maar es stokbrood met van alles, daarna wandelen, Tjeu ik, Bert en Suze, na effies wilde Tjeu terug, hoewel ie dat zat alleen kan toch maar even gevolgd t ding, tot Tjeerd zag dat ik hem zag en we elkaar begrepen.

Eerste even bij de National Geographic borden gekeken, dat is nieuw, misschien een keer voor de volgende keer dat snorkelen daar met gids. Op het gewone strand gedeelte is eigenlijk nooit wat te zien met snorkelen.

T miezerde en t was zelfs koud…maar door wandelen, naar hutje en daarna naar hoogste punt.

Doordat t regende zag het er heel anders uit dan anders, ik vond het wel mooi eigenlijk, geen geknip tegen de zon in, en hele hele andere fotos op deze manier. Toch was t jammer, ik zei toch, telkens dag strand, regen….

We namen het pad naar beneden naar de ander kant, twee strandjes, prachtig, het is vreemd dat Pinel zo heel anders is dan SXM, ja ik vind het ook anders dan de Franse kant, en hoe piep is het eigenlijk? Heel piep, toch heel gevarieerd.

Beetje kleumen terug, tijd voor een borrel, en pasta salade of wat anders lekkers….

Nog meer regen en we hadden dames in boerka  op het strand…

Later hadden ze heel wat minder aan constateerde Bert, haha,….ze werden opgeschrikt door de heremietkrabben van de kinderen, ze hadden er weer een hele stapel opgerakeld.

Later die dag kwam een dame kijken terwijl Tjeerd en Jurre sliepen… ze liep druk gebarend naar haar man. Die keek maar kwam niet naar ons gelopen. Ik zei tegen Bert, let op, hier komt trubbels van… En ja hoor, mevrouw ging naar een man van de Franse tent, beklag doen. Hij hoorde haar aan, (dit zagen we allemaal vanaf een afstand, kon ze niet letterlijk verstaan) en daar kwam ie aan hoor, pakte onze wasmand op en nam hem mee. Ik bleef zitten en vroeg waar ie heen dacht te gaan met mijn spullen?

Heel verhaal, ja en je mag ze niet meenemen en ik kom van hier en je hebt er niks aan, en je moet ze loslaten, en je mag ze niet houden enzovoort….

Toen ie klaar was zei ie dat ie ze ging loslaten. Ik zei van niet.

Stond op en pakte de wasmand af. Ik zei dat de kinderen nu zwemmen waren daaro, (wijzen) en dat we hier wonen en dat ze wel beter weten, en dat we echt niet zitten te wachten op nog meer heremietkrabben bij ons huis, blablablabla….  En dat, als de kinderen klaar waren met spelen, ze ze zelf wel weer op ongeveer de gevonden plek terug gingen zetten (doen ze altijd). 

Hij taaide af.

De dame bleef druk lullen en gebaren tegen haar man en de man van de eettent, tot ze gingen. Haar man s houding zei alle: zeik niet zo mens.....

Tegen de tijd dat de laatste boot ging was de zon gaan schijnen, verdikkie zeg, maar lekker gegeten en gedronken heel de dag, en de kinderen heerlijk gespeeld, zonnetje op de boot.

Even een ijsje bij Yan yang dan….in en naast de auto, opwarmen.

Ben je nog niet thuis; “mogen we in het zwembad?” de zon scheen nu wel, maar niet meer bij ons, kwart over 4 is dat helaas ongeveer afgelopen, dan schijnt ie aan de andere kant van de berg nog een poos door.

Fietsen en vallen heb ik gemist omdat ik alle bullen aan het opruimen was, die nacht was Tjeu weer huilend bij ons….en de volgende ochtend bleek het gebroken….. zucht.