Bas bij van de Pas..........

Tjeerd en Bas slapen als roosjes, die zijn vandaag naar August Monday geweest, met de boot naar Anguilla dus, hadden die tenminste nog iets leuks samen op de valreep….

Bas kwam de 28e juli aan, we konden niet met zijn allen gaan, daar begon het al mee, want mijn auto is nog steeds niet gemaakt. Er blijkt van alles niet ok met de motor door waardeloos onderhoud van de vorige eigenaar (en). Van al die auto ellende bij elkaar hadden we met gemak een nieuwe weet ik wat kunnen kopen, ben der ziek van.

Vervolgens hadden we een klein feestje, want Bas kwam met allemaal pakjes van hem en opa en oma, dank jullie wel allemaal, we zijn allen met alles heel blij!

Nog een mijlpaal, want de nacht van de 28e op de 29e meldde Jurre ’s nachts ineens dat zijn tand er uit was! Fijn! Was al een eeuwigheid naar om te zien en aan het vervelen, dus daar is ie nou mooi van af. De volgende dag ’s avonds was het gat al geheel geheeld, sjee wat gaat dat snel!

De maandag ging ik met Suze naar het ziekenhuis, ze had al vanaf die woensdag ervoor af en aan koorts, en het ging niet over. Wachttijd mega, geluisterd, niks te horen, wel kuren mee naar huis..

De dinsdag leek ze wat beter,geen koorts, rustig aan met allen naar strand in Phb, was fijn. Maar de nacht was een ramp, hoesten hoesten en maar hoesten, ik ben met Suze de volgende dag weer naar Offringa vertrokken, Bas thuis met Jurre, Tjeerd werken, weer eeuwen wachten, luisteren, niks, maar dat hoesten…. en mamma’s ongeruste gevoelens,…toch foto en jawel, longontsteking. Wel G…

Zal iedereen de ziekenhuis ellende besparen, het was niet leuk, Tjeerd en ik elkaar om en om afwisselen daar en thuis, en de nachten ook, Bas veel alleen of met 1 of twee jochies, auto moeten huren, want sja,…met eentje gaat het niet met zoiets. Jurre huilend achter moeten laten bij summer camp, naar ziekenhuis, en dan Suze daar weer huilend achter laten, thuis weer een huilende Jurre die zijn zus met het uur meer mistte, zo zielig, en Bas maar spelen met de mannen, geen woord geklaagd zo vreselijk lief, dank voor alles Bas! Ikzelf heb ook veel tranen gelaten, snikkend in de auto, om maar niet te hoeven huilen thuis of in ziekenhuis, wat een gekloot.

Vrijdags kwam Tjeerds “sponsor gezin” aan vanuit Nl, die moest dus eerst naar vliegveld, wat ook een ander welkom had moeten zijn, met ons als gezin daar en een borreltje en zo, helaas… eerst Tjeu naar schooltje, Jurre naar summer camp, ik was nog in ziekenhuis. Toen Tjeerd terug was en bij Suze kon ik gauw naar Jurre, daar was het feest vanaf 13.00u, de groepen lieten hun dansjes zien, ze verlootten een blackberry, een computer en 10 vouchers voor de Mac, speaches, gezamenlijk gebed, er was eten voor kinderen en de ouders, en ze kregen allen een certificaat. Jurre zat alleen maar op schoot, wilde nog wel op de foto met 1 teacher, maar wilde naar huis; ”waar is Suze, is ze al thuis???”, en naar Bas. Het was feestelijk, maar wij twee voelden ons niet zo, en daar was ik dan ook alweer verdrietig om, dat dit zo verliep..en zonder Suze.

Zaterdag zijn de jongens naar de dierentuin geweest, en zondag naar Sea side nature park, ondertussen heftig overleg met de doctoren, we wilden Suze mee naar huis nemen zondag. Lang verhaal, laat maar, ze kon na een laatste portie nare medicijnen via infuus dat niet liep mee naar huis, doodop waren we er om 5 uur geloof ik. Jurre zo huilen zo huilen, hij was zo emotioneel dat ie Suze zag, wilde  haar alleen maar vasthouden, en Suze wilde dat niet natuurlijk, die was uitgeteld, Tjeu huilen van alle commotie. Toch samen gegeten, bbc, dat was fijn.

Vandaag dus de mannen op pad, dat had ook niet gekund als Suze vandaag pas had mogen vertrekken. We doen maar heel kalmpjes aan, het gaat wel goed, maar ik ben er een beetje bangig van geworden allemaal.

Volgende week weer school, zo ver weg en zo nieuw, en weer spannend en noem maar op,…ik heb lange wakker liggende nachten deze weken…zelfs voor mij is het wel een beetje “op” op het moment.

We zullen Bas missen, (dank je wel voor alles jongen, het spijt ons dat het ging zoals het ging), vooral de jongens, vooral Jurre zal het weer moeilijk hebben, die heeft een nieuwe vriend gevonden, en ik zal eens uit gaan vogelen in hoeverre vliegen van invloed is op Suzes gezondheid, want het is 4 keer na vliegen geweest dat ze in het ziekenhuis is beland met een longontsteking, dat kan geen toeval meer zijn. Iedereen die iets weet te delen over dit onderwerp, we horen het graag.