belle creole and mooie capriolen.

Wie van de drie kan zich nog herinneren dat ik met Jennifer naar la belle creole wilde?

Nou nou nou?

Ongeveer een jaar geleden, t was er gevaarlijk weet je nog, en weet ik veel wat nog meer.

Maar vandaag wilde Tjeerd mee, met zijn allen, eindelijk, naar mijn lang gekosterde tripje.

Ok, het begon niet geweldig, want het was al later dan ik wilde toen we gingen, we hadden de betere auto mee, want Tjeerd wilde hierna naar huis, maar daar parkeren vond ie dan ook niet je van het,…ja ehm.. Lopen maar, het bleek een heel eind vanaf de doorgaande weg, franse lowlands. De happy jeep had wel over het hek gestuiterd, deze maar niet.  Jurre en Tjeu begonnen al te no no-en, het was ook mega heet daar, en Jurre vond op dat moment alles dumdumdum  (zoals…help effe mike, wie zongen dat?) praten als brugman en vertellen over schatten deed ze verder lopen…en we waren er.

Het overtrof mijn beste verwachtingen. Wat is het mooi daar! nu nog….na al die jaren verval en stelen en branden en noem maar op. Wat moet het daar mooi zijn geweest toen!!!! Ongelofelijk.

Werkelijk prachtige muren van lokaal steen, overal trapjes, inkijkjes, ooit fonteintjes, en een plein dat me aan Italië deed denken. Dat ze dit gaan afbreken, volgens de plannen…..mmmmm opbouwen,….mmm tot wat, weer een lelijk westinn of Frans mega keten? Oh oh oh oh oh, oh sint maarten, Saint Martin in dit geval… iedereen moest zich schamen. Blijkbaar is dit ook een gevalletje Louis orkaan….20 jaar terug…zoals de golfbaan en de gebouwen…

Over orkanen gesproken, het seizoen is al weer begonnen..

De saltpond staat historisch laag…het weer is historisch droog, en historisch heet….allemaal zoals het was voordat Louis kwam, die half t eiland omver blies… ehmmm…

Dan te bedenken dat ik zondag de 21 vertrek…Tjeerd hier laat…. Het klinkt misschien heel vreemd, maar als er ene komt wil ik thuis zijn, en dat is hier, op SXM. Snapt iemand dat?

Belle creole, wat een prachtig complex was dat, en nu nog…overdacht, uitgekiend, en super uitgevoerd, graan orkaan weerstaan, hoe was het? Ok tis niet meer gebruikt, maar heeft t toch behoorlijk weerstaan. Ze kunnen wel bouwen hier, en nu maar zien wat ze er neer stampen….

Werd er melancholiek (jodeliehiejodeliehiejodelij, daar boven op die berg…en een lawine kwam, hotel de botel, van dat ellendige gejodel…….weten jullie nog Ca en Lien en mam?) van.

Moeten we nog snorkelen daar met zijn allen, lijkt me wel cool!

Ok, borrel eet speel time, naar Layla’s, gelukkig open. De kinderen op de klimtorens en de rest, niet zwemmen want dat hadden we niet bij ons, swimmgear.  Niet nodig volgens Tjeerd. Ging ook zonder.

Lekkere salade met zee vruchten, vers als maar kan, zelfgemaakte chicken nuggets en frietjes, jammie wijntje en presidente en sappies…..een groot feest.

Terug via de causeway, want dat willen de kinderen graag, over de grote brug,…

En je kan het wel raden,…nou naar zee, boarden….ze krijgen er steeds meer lol in, en de oceaan liet het toe…

Hoewel, vanaf vandaag waren de golven weer aanzienlijk hoger, tot vreugde van de kinderen, ja, alle 4, iets minder van mijn kant. T lijkt niks op de foto’s, maar geloof me, zelfs als je kan staan dan weet je niet waar je beland na een golf, en de onderstroming zorgt ervoor dat je stiekem steeds meer  naar links schuift en uiteindelijk naar de rotsen, of de open oceaan. Opletten dus, wat niet wegneemt dat het geweldig is om te doen hoor,….je moest alleen niet op 3 , eh 4, kleine kindertjes moeten letten…

Zoiets is nou mijn dag, beetje zweten, cultuur, onderzoeken, lekker eten en na een ritje weer in de oceaan duiken. Echte SXM dag wat mij betreft.

voor nu bijna 4 uur....

helaas laat de tijd, lees internetsnelheid, me niet meer toe commentaar te leveren op alle fotos.   spreekt voor zich dat ze steeds beter zijn gaan boarden of niet? nou nog vliegtuifboarden...