dopen, oordoppen en dudes.

De volgende dag waren ze vrij. Boodschappen doen en dat soort gein,

Vrijdag dan…..

Wij naar baby beach, want dat is nog steeds het makkelijkste opletten op drie waarvan er eentje is die wel denkt naar ST Barths te kunnen zwemmen, maar die toch nog zijn “Blue” draagt.

Nee, niet met Pasen naar baby beach want dat is een regelrechte ramp, daar waren we jaar 1 al achter…

En nu?

Eh, we waren er kwart over 8, en geloof het of niet, der stonden al op diverse plekken muziekjes aan. Muziekjes nog, hoewel al behoorlijk van volume. Niet veel later werden er verschillende mensen gedoopt, ondertussen onder keiharde muziek met veel FY en dat soort termen er in, heel toepasselijk, blijkbaar nam er niemand aanstoot aan. Suze begreep niets van het feit dat ze mensen expres onder water duwden, ondertussen een en ander uitgelegd aan der.

De auto vol boxen draaide volume fijn op, er stonden al 30 kampeertentjes, en nu stonden er nog zo’n tien tenten met allerlei snoeiharde muziek, en drukte van belang.

Nog meer ongeloof toen de kinderen vroegen of ze de auto in mochten…en om 11 uur waren ze het schreeuwen naar elkaar zo beu dat ze naar huis wilden. Uniek tot en met. Maar blij ikke, want het werd maar voller en “lolliger”, vaak met alle gevolgen van dien.

Jawel, wij wel leuk gehad, in de auto zeiden ze alle drie, please geen muziek of tv on, haha, eh nee, genoeg herrie voor vandaag!