gonzalo, totaal onderschat.

Ik snap het, jullie willen ook meer weten van hoe en wat met de orkaan, maar de waarheid is, ik, we, hebben geen tijd voor een millimeter wat anders sinds vorige week maandag, tis niks dan zooi ruimen, wassen, leeghalen, schoonmaken, zagen, vegen, meer ruimen, meer schoonmaken, en dat alles meestal met de kinderen.

Wij hadden nog “geluk”, Suze en Jurres school was vanaf donderdag weer open, de rest zo’n beetje deze maandag pas weer. Ook Tjeu zijn schooltje hadden ze schoon en ze hadden water, dus die kon ook gaan donderdag. En dat was de eerste dag dat ik echt iets kon doen. binnen was, nee, is, het ondertussen een puinhoop, omdat de kinderen buiten niet kunnen zijn, veel te gevaarlijk met overal loshangende (zware) takken, puin, glas, weet ik het, bomen op de grond. Misschien de grootsten nog wel, maar |Tjeu zeker niet, en je snapt dat dat niet werkt, die twee laten gaan en Tjeu niet…

Overal wordt sinds dinsdag gezaagd en gedaan, behalve hierzo, Tjeerd moet werken natuurlijk, en de eigenaren hebben tot op vandaag nog niets van zich laten horen, (dat ze zich voor ons persoonlijk niet interesseren is een ding, maar dat het huis zelf ze blijkbaar ook niet boeit???) en de “caretaker” stuurde een mailtje, dat we niet konden lezen, want internet hebben we pas sinds kort weer. Ik heb haar wel gebeld, maar ik zie niks, niemand, geen tuinman/hulp/vrachtwagentje, iemand die komt kijken.

Jaja, en wel elke maand een heel fors bedrag huur vangen, ben er zo kotsmisselijk van.

Even in een notendop dan maar: wat volgde nadat Tjeerd thuis was gekomen maandag rond 3 uur:

de kinderen wilden niet dutten, want toch een beetje nerveus…de oceaan zo’n lawaai. Hoe laat het was dat weet ik niet meer, maar t werd zo heel bizar stil. Geen wind, geen vogel, geen zon, en het water leek geluidloos. De beruchte voor de storm ja.

lampen/radio op batterijen, extra batterijen, kaarsen, zaklampen, zippo alles stond klaar..en ja hoor, rond 5 uur het nieuws; het is een orkaan; geen stormpie. Shit..

binnen een half uur hadden we geen internet, geen telefoon, geen elektriciteit meer, dat was even paniek voor de kinderen, maar gelukkig had ik alles opgeladen die ochtend, laptop aan, filmpje op, kaarsjes, stormlampjes aan. De generator werkte niet dankzij de eeuwige prutsers hier, was net gerepareerd….juist ja… Tafel vol schaaltjes met hurricane hapjes in het donker op tafel getoverd en de sfeer was weer even ok, lang leve chips, dips en koken op gas, want dat deed het nog wel!

De airco’s hadden tussen de middag op de slaapkamers gedraaid, en de deuren hadden we dichtgehouden dus we dachten, komt goed. Ik wilde daar lampjes gaan zetten en klap tegen de grond id gang…water….

Suze kwam en viel, Jurre kwam en viel, Tjeu schrok, alles huilen, Tjeerd boos want die ontdekte overal water, ik dacht en zei niet veel. Je kan moeilijk in paniek raken met drie kleintjes, en bang ben ik zelden, en dus aan de slag met emmers (hand)doeken, zwabbers, kindjes.

Dit alles in het donker hè, niet teveel aan want je weet nooit hoe lang geen stroom duurt…of een orkaan…

Het bleek steeds erger, water kwam door alle airco’s, door muren, vloeren, langs ramen, alles maar dan ook alles was nat, overal behalve onze slaapkamer, en daar lagen uiteindelijk onze drie kinderen, in de kleffe natte hitte, alles potdicht, in het geraas, en wij verder emmers en emmers water hozen. Vreselijk. Af en toe op de porch door de shutters  kijken, zag de wind van twee kanten komen….. 

De volgende dag was dat goed te zien, boomstammen als handdoeken rondgedraaid zoals je ze uitwringt, en dan geknakt…. Tjonge jonge…

Half 12 zijn we buiten gaan kijken, en hoewel we niet veel konden zien, was de ravage al wel duidelijk, takken/bomen/bladeren/stoelen, alles lag overal en nergens,…

De wind werd langzaam aan minder, maar ze waarschuwden voor meer regen…nee he. Ineens had ik bereik met mijn telefoon en broer en zus berichtje gestuurd. Ineens stroom, en wij bleken de enigen met water toen, ik heb twee wassen gedaan en de afwasmachine aan. Ja zou je zeggen, bizar, maar ik weet wel beter, afwas hier is in no time een mierenhoop of erger, en was stinkt binnen een paar uur, laat staan drijfnatte, en het water dat we dweilden was cola kleurig en stonk vanaf de eerste tel.

Niet veel later was het er weer af, Tjeerd was gaan slapen, ik elk half uur wekker gezet, om te dweilen en legen, en de rest, bleek niet echt nodig, slapen was er niet bij.

Alle kasten die we hebben staan bol, schoenen, kleren speelgoed, boeken, apparatuur, nat/keduuk.

Kon de volgende dag niks bedenken, het was Tjeu zijn verjaardag, maar wat moet je doen, en of beginnen? Geen water, geen stroom, internet, telefoon, niets. Maar wij waren ok en daar ben ik dankbaar voor.

Deze hele week is zwaar, zoveel te doen, scholen dicht, lastige kinderen (natuurlijk) die nergens heen kunnen, want gevaarlijk, buiten en binnen een zooi, stank overal, nog steeds geen tv.

We bleken in het oog van Gonzalo te hebben gezeten, wat een bizar door het oog van de naald verhaal.