ijs dat niet smelt.

Wat doe je dan de eerste dagen?

Eh, veel hallo zeggen en huggen, uitrusten, wandelen en uiteraard kleren kopen, vooral voor Jurre, want de eerste dagen was het weer niet best en t kind had alleen maar korte broeken, krappe t shirts en geen trui of vest.

Bellenblaas voor Tjeu, daar is ie al jaren dol op.

Weer bij oma zeggen de kinderen, look mam, look how many! And they all stay!!

Mooi staaltje opmerkingsvermogen, want het is waar, bij ons zijn de bellen allemaal veel eerder stuk, zal de zon en zoute lucht zijn, of Chinese belleblaas haha.

Als je op SXM bent geboren, of opgroeit, dan ken je geen grind, geen bossen, geen zandpaden die niet stuiven, weinig van alle planten struiken en bloemen in NL.  Ook neef Bert waarschuwde tig keer voor de bandnetels, uitgesproken door de jongens als brendnietels, haha, maar ze zijn er toch alle drie een keer doorheen gewandeld, auw stings and nou is het itchy (jeukt) jep. De keren daarna keken ze wel uit met wandelen, en als we of ze gingen fietsten hoorde ik ze overal en nergens, wacht it, pas op, breeendnieetels!!!

Je kan ook niet zomaar in de rondte fietsen, Suze en Jurre hebben heel wat afgeraced samen, ja alleen, ja eng voor me, maar je kan vanaf oma zo het bos in, en na ene keer uitleggen tot aan welke weg ze mochten…lieten we ze maar gaan. Tot verdriet van Tjeu want die wilde ook….maar die fietst nog niet zonder zijwieltjes, zwemt wel en duiken kan ik ook prachtig. Maar ja, dat mooie zwembad is niet meer in Hloo hè, wat eeuwig zonde toch voor allen.

Dag twee naar de stad omdat, aj omdat wat,…ach ze hebben maanden in speelgoedboekjes zitten gapen, wat ze allemaal niet gingen kopen in NL, haha…we kwamen amper een winkel uit, de hema was al een paradijs, laat staan toys r us…ze wisten niet waar te kijken en op te houden met: oh mamma kijk dit, oh mamma kijk dat. Mamma zei op gegeven moment, zoek iets van lego/duplo met een oranje sticker, en dat deden ze braaf..

Opa en oma waren er de 24e al, maar oma zat nog in het gips, vandaar een wandeling met opa ikke en de kinderen, heerlijk, zoveel te zien voelen en rennen, langs opa regenboog en dan tuurlijk ijsje van Co. Die zijn er heel wat ingegaan de komende weken.

Alweer zo’n prachtige opmerking, nu van Suze; geweldig hè mam, ijs dat niet smelt!

(voor de fotos, klik op foto’s en dan op de titel van het verhaaltje)