inkt en zwarte doop.

De dagen blijven heet en windstil, typisch september weer, maar t is heter dan de afgelopen zes jaar, dat verzin ik niet zelf, verschillenden van hier zeggen hetzelfde, nah ja, kijk ook maar naar de Saltpond.

Trouwens, over niet- schoonmaken -van gesproken, de regering van Sint Maarten is hier ondertussen weer gevallen, dat is de 5e keer sinds 10-10-2010. Briljant. Gaan ze weer popjes verschuiven. Deze keer zitten ze nog geen jaar, en lopen ze salaris tot aan pensioen mis, hè toch. Zitten ze vast niet over in, want de meesten hebben die regeling al ene of meerder keren van de vorige “vallen”…tis wat. Het is mij een raadsel dat niemand de straat op gaat hier, en dat Nl zich nog steeds op de vingers laat tikken, door commentaar te hebben op integriteit van, en banden met criminele organisaties van. Hoe kan een land bestaan met ministers die elke zoveel maanden worden vervangen, in elk geval minstens van ministerie, alsof ze dan weten wat ze zouden moeten doen daar? zo van, ben minister en dat kan ik zijn van alles, maakt niet uit? Heel vreemd vind ik dat. Zal wel weer vervolgd worden, iedereen klagen, maar niemand doet Echt iets. Heel bizar.

Wij gingen naar het strand in Bel air, dat was al een poosje geleden, Tjeerd vissen, de jongens kunnen daar voetballen, het water is er super helder, geen gedoe van toeristen of wat dan ook, alleen lokalen. Vissen was niks, Jurre ging nog met een spoel op zijn board de zee in, eind verderop vissen, ook niet gelukt, he jammer.

Prachtig helder weer, je kon Saba, Statia (St Eustacius) St Kitts en Nevis zien liggen. (je kan er niet komen onder de 300 dollar per stuk, behalve Saba, dat gaat nog voor 90 dollar pp met de boot)

Ondertussen kwam er een groep in het zwart aan, gemixte afkomsten, en er werd een doop gedaan. In het zwart? Ik heb al veel gezien hoor, maar dit nog nooit. In het water spraken verschillende lokalen mij en elkaar aan, ze vonden het vreemd en zelfs eng, had ik ooit zoiets gezien? Eh, nee dus, vond het ook vreemd. Iedereen ging er verder vandaan zwemmen en dobberen, t voelde maar vreemd…

Ging met Suze later even langs t water lopen naar de rotsen, ik kijk naar de waterkant…wat is dat? Een inktvis. Nogal een grote zeg…dood. Uit water gevist en naar Tjeerd gelopen, die zat net zonder aas, kwam dat effe mooi uit. Een Japanse dame (later kwamen we haar weer tegen in Guana bay, ze heet Keiko (dat was toch een orka?) en woont in Oyster pond) maakte foto’s en wij ook want nah ja, zoiets zie je niet elke dag. Zijn staart mistte een stuk, zag er uit als door een hap van een ander zwembeest…

Thuis is hij natuurlijk uit elkaar gesneden, jak, ook al die inkt op de stoep en wat bleek, zijn ogen waren enorm! Ongeveer anderhalve pingpongbal groot en dan een beetje platter, als een donut. Wow. Uiteraard weer in een potje mee naar school. Mister Fry had gezegd: “let me guess Suze, another something dead?”  hahaaa.