naked boy hill (whats in a name?)

Donderdag 26 Februari.

Als t effe kan…we zijn lerende….al lang geprobeerd iets met de ene of de ander wat af te spreken, en deze dag was t klaar, ik ga wel in mijn uppie op pad. Wat? Wandelen, ik wil elke dag wel, maar dat gaat niet, en van Tjeerd mag ik ook niet overal alleen heen, wat wel zo wijs is ja.

En dus, Naked boy hill werd het, hele zware fototas want toch geen kinderen bij me, flesje water appel en banaan, met de happy jeep achter ons de berg op, tot daar waar de verharde weg ophoudt. Oh dat werd wel gelijk heel erg, dus achteruit en keren…eh jahaaaaaa daar ging de jeep ondanks 4wd….steentjes onder de wielen en schoof zo achteruit. Gelukkig richting de binnenkant van de berg..

Keren en parkeren en al zwetend als een gek van die gezellige schuiver naar boven. Het waaide daar al, en het werd uiteraard steeds meer merkbaar die wind. Weken en weken heeft het heftig gewaaid, tot aan de laatste dag van de Heineken regatta ongeveer (later meer).

Wat een stuk slecht pad zeg, grote losse keien en enorme gaten, en daar gaat Tjeerd dan met zijn pa en een quad heen? Nee das fijn. (hoorde later dat het na Gonzalo wel veel is verslechterd, nou vooruit dan Tjeerd). Maar wat mooi wat mooi, alleen wind, planten en verre gezichten, prachtig. omhoog en omlaag, en daar was een trap, met grote treden, naar het laatste stukje. En dan sta je 300 meter boven de oceaan, en Caribische zee.

Ben een aardig tijdje boven geweest, de ene en de andere kant verkent, gezwaaid naar Jennifer maar het vooral fijn gehad in alle stilte, plus de wind!

En nee geen spierpijn whatever hoor later, wel meer zin in het beklimmen van meer naakte mannetjes haha.