Oooooomaaaaaaaa!

Zondag 24 November was het zover, oma zou aankomen. Met Air France.. Volgens de boeking zou ze 17.00 U landden, volgens het incheck formulier 15.00u nog wat en uiteindelijk zei de internet site tien over twee..... Stel je voor...

Zowaar zijn alle kindjes nog een poos naar bed gegaan voor we vertrokken richting vliegveld, hoewel Jurre veelal liep te rommelen...

Aan het einde van de landingsbaan aan de lagoon kant zagen we de KLM staan aan de zee kant, dus zijn we even gestopt om die op de plaatjes vast te leggen, nog nooit gedaan vanaf die plek. En op naar de Sunset bar. De bar ja, wie zaten er aan de bar? Eeen 6, 5 en 2 jarige, allemaal aan een smoothy, en dus al onder de vlekken binnen de minuut, zo'n bar is ook niet gemaakt voor kleine mensjes...

Na even kwam US airways en de kinderen vonden het wel leuk, maar dat was niet oma, dus sja, wat heb je er aan. Daar zagen we oma's vliegtuig, en toen gebeurde het, het ging in een bocht weer van ons vandaan. Aangezien je bij de landingsbaan op schoot zit daar, konden we zien dat er nog twee klaar stonden, en een derde kleintje cirkelde rond, die moesten dus eerst :"weggewerkt "worden.

Jurre in paniek: "Nee nee nee, oma vliegt de verkeerde kant op!!!" "Waar gaan ze nou heen, waar gaan ze nou heen?"

Air France kwam hoor, en nee, het ziet er niet zo statig uit als de KLM, maar zo op een tientallen meters langs je heen is en blijft toch een idiote, bijzondere gewaarwording, en de kinderen stonden all drie met zoveel verwachting te kijken en te zwaaien, dat ik natuurlijk weer moest  janken toen het ding landde.

Naar het vliegveld met ballonnen  en tekeningen, en maar wachten, het duurde lang deze keer.

Maar het was heel erg bijzonder, deze keer vooral door Tjeu. Die glazen deuren gaan maar open en dicht, en telkens komt er iemand naar buiten, ook opa en oma- achtigen. Tjeu veerde elke keer op, en dan: nee, toch niet. En toen oma wel door de deuren kwam zag hij het meteen en riep heel hard OOOOOOOOOMAAAAAAAAA!

Tuurlijk, oma was hier toen Tjeu werd geboren, en hij heeft haar in NL een keer bezocht. Maar dat is ook al bijna anderhalf jaar geleden. Hij kent oma van Skype, maar ik had echt nooit verwacht dat ie zich geen ene keer zou vergissen, hij was totaal zeker van zijn zaak!

Suze Jurre en Tjeu liepen oma ongeveer ondersteboven, en ratelden alle drie meteen volle bak. Nou oma, een mooier welkom kon je niet verzinnen!