geen boer, maar een Amerikaanse met kiespijn

zit niemand op te wachten, kiespijn, maar wat een lol hebben Jennifer en ik gehad dankzij die kiespijn!

Jennifer belde 's morgens woensdag de 20e Nov: ik heb koorts, kiespijn, voel me vreselijk....ik: "kan je niet naar de tandarts?" "ik heb geen auto"( ja hoor, bij een ander komt het ook voor dat ie ineens ophoudt en dat er onderdelen uit de VS moeten worden overgevlogen dat altijd langer duurt dan gepland] "IKKE WEL,BEL!" Lifesaver auto van Petrie gepakt nadat ik telefoontje kreeg dat Jennifer bij haar tandarts terecht kon asap. Hup naar Cay hill, volgens mij is dat de hamster drive, hoe toepasselijk.....

Jen wachten binnen, ikke de hamster hill opgelopen, het was hot die dag.Wat een leuk uitzicht, het stadion waar Max en Willem waren pas geleden, nieuw alles klaar, ik horde nu dat er geen beheerder/onderhouder is, dus kan de boel nog niet gebruikt worden zoals bedoelt. Maar hee, voor die paar uur was alles vet ok.

Zag het zwembad van Bel air, waar ik ook wel es voor lessen ben gaan vragen, maar was altijd wat: dan geen leraar, dan geen kinderen, dan een lek zwembad...you name it. Het knusse kneuze zwembad Raoul Ilidge, naast het groene nep gras ja, waar ik nu al 2 jaar heen rijdt en waar nou ineens geverfd is en raampjes zitten waar ze horen en plantenbakken staan, jaja, met plantjes.....rara politiepet. Statia links en Kooyman rechts, daar waar mijn zus eindelijk es zaken mee moet gaan doen!!! En het huis met blauw dak waar we bijna gingen wonen, maar zeg nu maar, gelukkig niet! en natuurlijk het ziekenhuis, waar ons mooie kleine mannetje is geboren!!! wat een gevoelens in 1 zo'n dom fotootje...

Terug naar Jos gelopen van de Kmar, die hebben daar een bureau, bijna naast waar ik constant moest bloedprikken tijdens zwangerschap van Tjeu, Dirk Jan was in Curacao. Kletsen en de post gehaald, en daar was Jen,...  Jen???? Die praatte nog 5 minute normaal en daarna was ze amper te verstaan hahaha, platgespoten! Had een wortelkanaalbehandeling gehad en heel veel painkillers.....

ik dacht, kom we gaan effe wat doen, hup naar boven en op de rotonde van "the hill"  naar links, naar  Indigo bay, officieel volgens mij Cay bay, maar dat klinkt lang niet zo bi. Daar zijn ze jaren zand aan het gooien om een strand te maken, en bouwen ze wegen en huizen en straks vast een hotel oid. Tijd om es te gaan kijken.

Jen zakte wat weg maar na effe der uit aan de kant van een zandpad ging het beter. Wanneer je die kant van de baai omloopt kom je bij Sea side nature park uit, volgens Jen liepen de paarden vroeger hier vrij rond,...en op de weg, zal vast...

Uitzicht bekeken en terug door mul zand, andere kant naar beneden, wat zijn ze aan het doen daar???

Restaurant/bar aan het maken, het moest de 29e open( mooi hout, roestvrijstaal, you name it)......zei een blanke, bol buikige Fransoos. Wie hij dan was? De chef kok, ikke heel leutig, ja wat is het dan, beetje chef kok of CHEF CHEF kok, van wat? Ahum. Van de week stond de man in de krant dat ie voor noem het maar op aan beroemdheden heeft gekookt, weet ik het waar. Juist ja, voila, straks voor locale beroemdheden Judith en Jennifer. Kost me dan wel een fles champagne, want ik zag het niet open gaan dan, maar het blijkt wel zo te zijn, dus, hee, ik hou mijn word, N'oublie pas!

Nog aan de andere kant van de baai omhoog, mooie rotsen en paar mooie huizen, op dat rijtje na leek ons, maar dat zal vast tzt meer worden...helaas...

Ik moest plassen, en het eerste wat dichtbij leek was het eind, of begin, van de boardwalk. Auto ergens tussen back en front street gezet en ja, aan het  het, denk toch einde, van de boardwalk DE bar gevonden, hony tonk. Ikke plassen. Ondertussen tafel vrij buiten, er kwan regen aan, en kennis gemaakt met de eigenaar Pierre, uit Londen, maar met een vader van Martinique, vandaar de naam die niet bij em past, een echte engelsman, sjees, grace, tattoos all over the place.

Biertje wijntje en daar begon de giller want Jennifer kon bijna niet drinken zonder te knoeien. Ik een rietje halen, heel teenager, bier met een rietje... We hadden zoooo de slappe lach. Salade met garnalen pour moi, en galepanos taco's of zoiets voor Jennifer, allebei Jammie niks duur en mega goeie muziek. We vroegen ons beiden af waarom we nog nooit van deze wistten.....Het barstte van de jongelui, van de schepen zei Pierre, en dan wel personeel, die niet naast hun "klanten" willen zitten op een vrije (mid) dag. Aha. Nah, wij ook niet. En der waren genoeg ouderen om ons geen wannebee's te laten zijn...lol.   Ik kan niet wachten tot we een keer met de hele reut gaan, Jurre en Anneke zullen de muziek geweldig vinden, Suze alles bij elkaar, de sfeer, de tent, het eten, en Tjeu vindt alles best. Bert en Tjeerd? Die moeten gewoon mee, lijkt ons lachen en dan hee, voor hun toch ook?

Geweldig Jen, die afschuwelijke acute wortelkanaalbehandeling van je! Je zou bijna zeggen op naar de volgende.......... bijna jen, bijna. Wat een dag!