schildpattie mommie!!!

Rundumhausen is genoeg te zien, zeker als je bijna 3, of op visite bent.

Dinsdag de 23 sept liepen Tjeu mam en ikke naar het strand, Tjeu druk babbelen over van alles, we moesten “klimmen” over de bergen zeewier, Tjeu vind dat spul opgedroogd zeer aan zijn voetjes doen, dus we liepen dicht langs de inkomende golven.

Tjeu riep: jellyfish!!! En inderdaad, nooit eerder gezien en of gevoeld, waar ook hier op een strand, overal lagen behoorlijk grote dode kwallen…..

En toen riep mamma: “kijk eens hier?!!!” 

Net onder een beetje wier lag een piep klein schildpadje….. aahhhh.

Beetje wier aan de kant en ja, het leefde nog… het ding was totaal uitgeput van de gang uit het ei, door zand, naar het water, want die bergen zeewier zooi maken het hoegenaamd onmogelijk de zee te bereiken, onderweg allerlei poelen met ontzettend stinkend, en volgens mij, ondertussen, giftig, water, wat zielig.

Tjeu stond er met zijn neussie bovenop, oh ah turtle a little turtle…ah ah ah,schildpattie mommie.

Wat te doen?

Een paar dagen later stond in de krant dat er een opvang af is voor gewonde en of ziek zwak misselijke schildpadden, krijg je 25 dollar voor….ja…….te laat….

Meenemen ook niet, opgetild en foto’s gemaakt tuurlijk en em nat gemaakt en bij de golven gezet. Tjeu vond het niet goed mamma, do not touch it!!!  Twee keer kwam ie terug gegooid, hij/zij was te zwak.

Dan maar een eind de zee in lopen, en het beestje daar losgelaten, ik zag het zwemmen, maar offie het gehaald heeft en nog leeft, weinig kans ben ik bang..

Maar wel voor het eerst van mijn leven “zo maar” in het echt, op je “eigen” strand een schildpad gezien, geweldig he mam, zonder jou hadden wij em niet opgemerkt!