vogelvrij zijn zij.

15 februari 2016 - Philipsburg, Nederlandse Antillen

Dooie akkertje wandel ochtendje doen.

Poeh, ja nou was het dus wel heet.

Zijn we op het strand, blijk ik mijn telefoon vergeten.

Niet dat ik niet zonder dat ding kan, maar ik heb hier geen tig man back up voor als er wat mocht zijn met ene van de drie of vier, dus juud terug naar huis en weer naar strand.

Via strand en scherpe rotsen naar het nooit af rakende hotel bij red pond bay. Volgens google-en heeft ene Erato familie hier eea mee te maken, familie van, of dezelfde, die besloten via een e-mailtje te laten weten dat school verhuisd werd van Colebay naar andere kant van eiland, Cupecoy, zomaar out of the blue.

Kan allemaal.    Ik ben ‘alleen maar” de lol om in Guana Bay te wonen verloren, anderen veel geld. Maar dat hadden ze waarschijnlijk toch al te veel….nah ja.  

Dit hotel wordt nu gebruikt door mariniers met letterlijk en figuurlijk losse flodders, voor de letterlijke worden we van te voren braaf gewaarschuwd,.. door hooggeplaatste honden -uitlaters, eenieder die van heineken houdt maar niet van drukte, en zo verder.

De natuur is al druk aan het re-claimen, maar het is en blijft te triest voor woorden. Hele gebouwen, werkketen, met tekeningen nog steeds op tafel, dozen spijkers, kruiwagens, betonmolens, aangelegde muren om het complex, geblokkeerde weg van en naar Guana bay Tamarind, uitgegraven en verlegde natuurlijke wateren, enzovoort en zo voort, veel ondertussen aan hert roesten en begroeid aan het raken. De gebouwen binnenkort echt gevaarlijk, water zout  zon , ijzer en beton gaan echt niet lekker samen, en niemand die er wat aan deed, aan doet, of zal doen….

Bert en ik zijn links en rechts wezen kijken en het complex om gelopen, het was hot hot hot. Onderweg bij strandje kwamen we gezellig rondzwabberende heren en ene dame tegen, lekker blij en vrij……en op een weg naar boven begon Bert ook te strippen, geheel geïnspireerd denk ik, of toch meer getranspireerd?   Hoe dan ook, ik kreeg de slappe lach, en Bert ook, lekker op dat hete asfalt.

Katoen en een uitzichthokkie met een nummer en een kaart, de boel is te koop, Bert zoekt het uit.! 

Foto’s

2 Reacties

  1. J van Oort:
    7 april 2016
    Oooo,gaaaaaf, ik zie jullie lach buien. en dat met niks , hoe is het mogelijk, het blijft daar een inspiratie plek om dat stomme geheel...., wie heeft er zoveel geld om dit gebouw in aanbouw op poten tezetten , zeker Amerika, daar is alles zo goed in onze ogen , niet bij mij dus....!!!!xxx
  2. Tante Cornelia:
    7 april 2016
    Wat is de natuur toch prachtig. Het is helemaal niet nodig om de foto's te bewerken.