vragen staat vrij

De dag dat Tjeu, oftewel, Nowelky, zijn feestje had op school hadden de andere twee vrij  (28 feb)…en gingen we ge-drietjes op pad, wwer es effe naar de iguanafarm. En wat zien we daar?????

Alles wat zo mooi was de vorige keer met mamma (einde december zie website) helemaal afgebroken/opgebroken, en druk aan de slag met graaf/sloopmachines… HUH???

Niet dat het Jurre veel uitmaakte, die was en blijft totaal in zijn element wanneer ie maar in de buurt is van beesten, welke dan ook. Waar Suze gilt en zich achter mij verschuild, daar gaat Jurre op af of staat ermee in zijn handen of is “het” aan het aaien. Waarna Suze weer bijdraait en ook komt koekeloeren.

Jurre verteld overigens regelmatig dat hij eerder met zijn “andere ouders” op een soort van boerderij woonde. Soms huilt ie zowaar zomaar ineens omdat ie zijn andere vader en moeder mist. Dan vraag ik naar hen, en naar de dieren, en dan verteld hij van alles en gaat het wel weer. En dan zegt ie ook dat ie het heel fijn vindt bij ons, maar dat hij “alle anderen” soms mist. Je kan er van maken wat je wilt, het afdoen als fantasie. Dat heeft ie genoeg, maar aan de serieusheid van zijn verhalen, zijn houding, en zijn gezicht, zie ik toch iets anders dan zomaar allemaal geduimzuig. Even een heel ander jongetje. Maakt me niet uit wat jij er van vindt, ik luister naar hem en hoop dat hij dan minder verdrietig is in zijn “nu” leven.     En voor de rest is hij bijna altijd onze blije grote kerel, die inderdaad met elk beest dat ie tegenkomt een klik heeft, heel bijzonder.

Naast de eerste locatie staat nu een hek en daarachter zijn ze opnieuw aan het bouwen/cq opbouwen, dus ik neem maar aan dat daar de nieuwe leguanenfarm komt. Heb het wel gevraagd, maar de mannen daar snapten me niet/verstonden me niet/wisten het niet, of wilden niks meldden, in elk geval, werden we niks wijzer van. We gaan het wel zelluf volgen zo af en toe…

Hierna op naar Oyster pond, ben maar es gaan vragen wat het kost een bootje daar in’t water leggen, we hebben bij captain Olliver gekeken, de haaien en schildpadden zwommen er niet meer onder het restaurant…ontsnapt hahahhaha……graaaaaaaaaaawwwwwwwwww… Bij de dinghy dock bar hebben we een drankje en een hapje gedaan, jammie hummus met van alles en ook nog twee chocoladecroissantjes. De jongen daar had van die ringen in zijn oren die gaten maken weet je wel, en zat vol tattoos, en Suze wilde weten of ie die ook op zijn “bud” had, en na effe vroeg ze het nog ook, haha,….aardige gast, ging leuk met hun en hun vragen om.

Fijn dagje gehad zo met de twee alleen, hele gesprekken, geen verkeerd woord en geen geklier, en zelf vonden ze het een superday! Me too!!!