van wrak naar badpak

De eerste week van de vakantie was al heftig, dat wil zeggen wat wind betreft, maar omdat we met zijn allen al wel wat gewend zijn…ja…we gaan later naar het strand. Eerst naar vliegtuig wrak kijken langs de weg.. weet je nog dat er hier in guana bay eenje was neergestort? Uiteindelijk iedereen overleefd. Maar een poosje geleden een zelfde vliegtuigje zeg ongeveer voor  de landingsbaan neergegaan, niemand gered, heel verdrietig.  dit vliegtuigje dus wel, dit in tegenstelling tot die hier, niks van te vinden, veel te diep en heftig water.

Blue mall. Roltrappen, en gewone grote trappen, van alles dat onze kinderen niet echt kennen, spannend, mooi versierd en elke winkel bekeken van 3 verdiepingen, Suze wil nog een keer: serieus met jou winkelen mam….

Green monkey bar, dat had Suze al eens gelezen vlakbij school….ik ook wel es, we gaan kijken. Was grappig, inderdaad paar groene apen, ende drie van ons, maar geen zee zicht, mmm jammer. Drankie op,naar Cupecoy bay, lopen, zee bleek veel te heftig auto weer in.

Baye lounge. Wat een genuil om er te komen, een takke eind om, via een bewaakte poort, het zal wel. Uitstappen naar strand, eind sjouwen en halverwege dacht ik, dit wordt niks, vette stroming, geen schaduw/strandtent… we gaan. Terug banjeren, Tjeu al keduuk..dus die ook sjouwen.

Karakter dan? Teveel vette golven. Het werd buccaneer, en zelfs daar was de zee troebel en hobbelig. Lol gehad met ons gezin en anderen.