van 16 op 17 januari

Inderdaad de 16e, zaterdag, kalm dagje.

Ikke de hele dag tussen de bedrijven door gekookt, pancakes met kikkererwten, bananacake, gevulde eitjes, poffertjes. Kleren klaarleggen, andere spullen inpakken.

Wat dan???

Zondag waren we uitgenodigd door Roxy en Eric, om te gaan wandelen, de wandeling die ik al jaren wil maken, vanaf de Franse vuilstort (verholen in een berg, op een stuk waar niemand komt, heel wat anders dan de teringzooi hier midden in de stad die iedereen elke dag ziet) en inademt trouwens… naar de bovenkant van het eiland, een verscholen strand, super uiteraard, want daar komt bijna nooit iemand…

Meeeeeeeeeeeeen we hadden er zin in. Lekker gegeten die dag ook, geen gedoe aan tafel, eindelijk geen huilende kindertjes meer, mijn bed voor mij alleen tot…

Half 11…Jurre uit bed.. ik voel me niet lekker. Buikpijn. Algehele malaise. Kom bij mamma liggen.

Nog geen tien minuten later moest ie overgeven, hem, bed, ik, slaapkamer, badkamer. Alles. Pffff. De hoeveelste keer nou is ene van de kinderen ziek zoals dit en of ikzelf als Tjeerd er niet is?

Opruimen, beiden douchen. Bed verschonen, emmer gepakt, was nodig want dit bleef zo een paar uur doorgaan, vreselijk, deed em erg pijn, en Jurre is nooit ziek, dus grote schrik over alles, weer huilen om pappa, en ga ik nou dood? Pff pff pff. Nee kind nee, kalm aan, mamma ondertussen telkens tot tien tellen. Uiteindelijk sliep ie. Drie uur, ik sliep nog niet, Suze. Ik voel me niet goed. Oh noooooo. Die zat nog niet in bed of kotste alles onder, mij, bed, klamboe, mijn boeken, telefoon, alles, en de weg naar de wc. Weer alles schoon, bed verschonen, weer onder douche, nu met Suze, klamboe eraf halen en in sop zetten….bed opdekken, kinderen er in…lege koffie cans overal in en rond bed…

Pffffffffffff. Suze bleef overgeven, tot half 6. En Tjeu for once, sliep. Heb ik dan, een kind dat nooit ene nacht doorslaapt, en dan deze kiest om het wel te doen, ja fijn, daar niet van, maar idioot toch? Vergeet ik ook nooit deze nacht.

Bedenken wat is dit, wat hebben hun gehad en ik en Tjeu niet. Ik had yoghurt bevroren tot ijsjes…was het dat? Iets van het feestje? Nee, dat kan toch niet zoveel later nog? Later bleek er een virus rond te gaan op het eiland, niet veel later was namelijk de helft van de bevolking geveld leek het. Ikke niet nee, afkloppen, en gene tijd.

 Om kwart voor 6 was Tjeu wakker en sliepen de anderen, en was ik de klamboe in het water aan het zetten.

Hay mom, morning!!! Geheel vrolijk. Oh, you are busy, when are we going????    Ehm.

Jurre wilde gaan, en Suze ook, Jurre had het misschien gehaald, Suze zeker niet, die bleef tot zondag na enen overgeven. Zo erg, ze had zon dorst, en water kwam er na een paar minuten ook weer uit. Dit combi met heet weer, ik zweette me een rotje van de zenuwen. Nog veel langer en ook nog met der medicijnen, dan moest ze echt naar het ziekenhuis….

Niet veel daarna viel ze in slaap op de bank. Jurre naar bed gebracht.

Tjeu was woedend om 7 uur: I NEVER GET TO GET ANYWHERE, I WANT TO GO ON A HIKE I NEVER HAD A HIKE. YOU BRING ME TO ROXY, I GO HIKE MYSELF WITH MAC GREGOR AND SAVANNAH…

Zie je dit voor je?pfffffffffffffffffffffff. bij de twee zo zieken zo een blije gup die veranderde in een ontzettend boos mannetje….kan je der net bij hebben.

Roxy laten weten, ook hunnie teleurgesteld, maar snappen tuurlijk, en ik zat met bakken en echt bakken eten ook nog.

Ik zei al, het was veel deze weken, heel heel veel. Arme kinderen. En onderhand ook arme mamma. Moe. En niet voldaan nee. Pffffffff, hoe moet dit nou?