de bak/bakkie doen/bakkeleien/ bakken in de zon.

6 april 2014 - Philipsburg, Nederlandse Antillen

Met Tjeu deze week zijn voorlopig laatste prik wezen halen, de hele week was het heet, en op de woensdag 12 maart Ferdinand ik en Angeline naar de gevangenis gereden, onderweg allemaal koeien op de weg. Huh? Waar die dan horen, geen idee. Ook met hunnie naar boven gelopen en uitzicht bewonderd en naar de andere berg van Point Blanche. Op weg terug naar Lillian, je weet wel, het barretje, aan de weg pointe blanche in, school gebeld en de kinderen bij Sang opgepikt, die helemaal happy, want ze vinden het geweldig dat barretje daar, ook met Antoinette.

Suze maakte massa’s malle foto’s van haarzelf en tante, en sommeerde ons dan weer gek, dan weer boos, dan weer zus of zo te kijken voor een foto. Jurres beurt met het fototoestel liep op heel wat anders uit, die ging naast de weg staan en alles wat voorbijkwam fotograferen,…grappig. We zagen Mister Russel wel 5 keer, en Glenn, en ouders met kinderen, en meer bekenden…en vele onbekende toeristen, meesten met een sombere kop, gezellig man, vakantie!

Vrijdags gingen de mannen vroeg op pad om te gaan varen, lees de boel uitproberen. Ik krijg de zenuwen van het rijden met dat gevaarte, laat staan dat in het water rijden en nog erger, terug er in varen die boot, met de auto scheef op de helling en de aanhanger in het water…doodeng.

Ik met Angeline naar Boca Marina, daar lekker happie en gelachen om twee dametjes die binnen kwamen. T waren net versies van dat meisje dat de ouders van prins Hakim, ons aller Eddy, uit coming to america, hadden uitgezocht. Je weet wel, die op de geplande trouwdag, alles deed wat ie vroeg; “bark like a dog, jump on one leg” etc. Net zulke hoeplalas.  Ernaast ouwe knakkers uit Aussie die maar wat graag de aandacht hadden van hunnie, en aan de andere kant een stel waarvan daddy zich aan alle kanten had laten optrekken/rechttrekken en de rest, de man zag er niet uit, met als gevolg dat je wilt blijven kijken natuurlijk.  Ene Henk gesproken van Boca Marina en gevraagd wat het kost een bootje neerleggen per maand. Tjeerd wil er niet aan, overal te duur, en ik wil niet telkens dat gezenuw, kortom, we zijn het weer een roerend over iets oneens. Pff.

Daar kwam het bootje aantuffen, haha, miami vice spetters met een slakkengangetje, iets was er dus niet ok, maar wat….dat moest nog worden uitgezocht. Foto en hallo en ze gingen weer.

Wij Suze en Jurre van school halen en even bij Mullet gezwommen en stoeltjes van zand gebouwd. Op de terugweg Tjeu opgehaald die weer had genoten van zijn vrijdag middag ijsje! Zo racen de dagen wel voorbij!

6 Reacties

  1. Tante Cornelia:
    6 april 2014
    Tja, de tijd vliegt als het gezellig is.
    Leuk om de verschillen te zien in wat Suze en Jurre op de foto zetten.
  2. Angeline:
    7 april 2014
    ja ha.. en nu zit ik weer achter mijn bureau.... met heel veel mooie herinneringen
    <3
  3. Peter van den Hout:
    7 april 2014
    Ik snap jou helemaal met die rotbootjes,gedoe.
  4. Carol:
    7 april 2014
    Typisch vrouwen, als een auto scheef staat is het eng :-) . Er zit toch niet voor niets een motor in zon auto?!
    Groet Carol
  5. Judith van de Pas van Oort:
    8 april 2014
    eh eh Ca, dat scheve ben ik aardig gewend. Maar een helling waarop dan groen wier zit? alles nat is?..en dan een aanhanger die zwaar is en een bootje dat behoorlijk wat weegt, plus motor en bullen...das net wat minder. Bovendien, ik heb al 3 keer meegemaakt dat een auto er zomaar mee ophield, recht omhoog, of juist naar beneden.... waaronder ene keer deze auto... Denk niet dat dat meehelpt. Of je hebt gewoon gelijk.
  6. J van Oort:
    8 april 2014
    Wat een verschillende commentaren Judith en TJeerd ! Maar het blijft interessant haha,,, je maak wel wat mee zo,,,met al jullie inspanningen .xxx