Bye bye Bert

De tijd met Bert hier vloog voorbij, we hadden natuurlijk ook nog die Olympische spelen die  we hier zo goed als het kon gevolgd hebben, overdag, als internet het toe liet, live kijken, en zo niet deed Tjeerd mij en Bert appen over uitslagen.. “s avonds sportwinter of hoe heette het kijken, waarvan ik erg moest lachen om Erben, die geen biet begreep van die snowboarders… Haha, laat ik dat nou ook hebben.

Bert, we hadden nog wel andere dingen in petto, maar wij weten wel hoe alles zat en zit, ……..in elk geval moesten de kinderen de laatste maandag, de 17e  Feb, wel een dagje spijbelen, want we hadden nog geen daggie Karakter gedaan nietwaar? En zo kwam het dat we de party tenten en allerlei gevonden voorwerpen van een paar dagen terug weer zagen, maar geen gloednieuwe (dure) slippers, nee, daar zal wel een andere maatje 37-38 in paraderen ben ik bang.. Heerlijke dag met veel bitterballen, en zonder Tjeerdje helaas.

de volgende ochtend de kinderen naar school en ik met Bert inchecken en daarna naar de Sunset. En wie waren daar? Ja hoor, familie nieuwbakken en oudbakken Roos, grappig! Afscheid nemen is dan op het vliegveld nooit zo gezellig, en de dagen erna hebben we allen weer even moeten wennen. Vooral Tjeu deze keer, want die riep de eerste dag al vanaf zijn stoel in de keuken: Beheeeeeeeert, eeeeeeeeten!

Arme blaagjes, voor hun valt het hele maal niet allemaal zo mee, het feest van bezoek en dan het verdriet van het missen… Allemaal onze schuld. Aaaahhhhhhhhh…………………….