eind Maart, begin April

Doordat de klok werd verzet bij jullie, kon Angeline maar een uur korter blijven, en alles duurde zo lang naar, en op het vliegveld, dat de KLM allang geland was, en we we niets meer konden gaan doen, zat niks anders op dan gedag zeggen…..niet leuk. We missen je.

Wel leuk dat ik de volgende dag (31 Maart) whats appjes kreeg met foto’s van Alexander en Julia, allebei trotse bezitters van een nieuwe Ray Ban, jaja, zomaar van hun mamma. Nou zomaar, ik heb er heel wat ‘gepast’ voor jullie jongens, haha!

Wij lopen weer wat vaker naar het strand, das goed voor ons allen, de kinderen willen steppen of fietsen en Tjeu neemt ook geen genoegen meer met alleen lopen, dus nemen we daar ook een auto, of al een fiets voor mee. Jurre moet nog zonder zijwielen leren fietsen, is ie tot nu toe niet in geïnteresseerd, wil alleen keihard naar beneden steppen. Tjeu der achteraan racen…pfff. Raar he, in Nederland kan iedereen, en zouden hun ook, veel eerder fietsen, en vind je dat misschien minder ‘eng’. En hier ben ik bang dat ze kletteren op dat ruwe asfalt, maar zwemmen ze alle drie in hoge golven in de oceaan, en dat vind ik veel minder ‘eng’. (en hou ik, of we ze natuurlijk strak in de gaten). Ja tuurlijk, is maar wat je gewend bent, vind het zo grappig dat je dat soort dingen wel wéét, maar het je nooit zo realiseert tot je het mee maakt.

Tjeu had een ochtend lol met een doos van de post, waar waarschijnlijk iets voor een auto in zat, wat me moet doen melden dat de roze auto eindelijk gemaakt was, en sinds een maandje ofzo, ook weer verkocht. Toedeledokie, en ik wil geen Ford meer, zelfs geen roze.

PS, aan de Iguana bar, je weet wel, waar wij wel es een feestje geven, dat al jaren leeg staat te staan, wordt gewerkt. Verhaal gaat dat Nl'ers het gaan openen, vraag is altijd maar weer, wanneer?