golfen en snoekhappen

Zouden we de 26e  vergeten zeg…nou never ….want dat was me wel een dagje…slecht en goed.

Golven bij de Midget golf in Hoenderloo, ja, daar waar ik vroeger zelf zoveel heb gespeeld, op die enge trampoline, waar ik voor t eerst een computerspel speelde, packman, op zo’n enorme kast, waar je je vingers mega zeer deed aan dat schijfspel op luchttafel, en waar ik mijn vriendinnetje met golven een gat boven der oog mepte dat gehecht moest worden…sorry Winnifred. Daar gingen we naartoe.

We kregen wel 1 golfclub voor de kinderen…huh?? I kaartje en nou nou, ik kreeg ook een club. Ja ok, als je ze niet allemaal een club geeft gaan ze elkaar niet meppen. Nee, dan gaan ze aan elkaar trekken en blèren over wie zijn beurt het is…Oh ja, we hadden ook wel 1 bal, poeh! En vooral niet kwijtraken a, weet ik veel hoeveel…

Tjeu was behoorlijk pittig aan het doen, niet zo raar met een jetleg en nachten niet slapen. De jongen van de midgetbaan kwam naar ons toe, beetje hoge poten. “wat is er met hem aan de hand?” Hoezo aan de hand? “ Ja , ik heb net telefoon van de buren, over een kind dat schreeuwt en dat het zo’n lawaai is hier”. Oh? He get, wat vervelend (zo erg was het nou ook niet, en er zat 3 man op het terras, verder was er niemand, midden op de dag ok) Wie heeft er gebeld dan van de buren, dan ga ik daar straks even naar toe om t uit te leggen (weinig zin deze jongeman iets uit te leggen). “dat gaat je niks aan en dat hoef ik niet te zeggen”. Nee, tuurlijk niet, ik wilde alleen maar helpen?

Hij zag ons dus liever gaan, mamma wilde al weg, de kinderen overstuur, die wilden afmaken, dan maar doen, laat me niet wegjagen door een snotneus die 1 schreeuwend kind al moeilijk vindt, en dan moest het seizoen nog beginnen, ik wens em sterkte.

Later nog een keer gevraagd wie er had gebeld, weer redelijk grote mond terug. Hij komt nog n de Plaggensteker deze…

In de na middag vroegen tante Eef en ome Ep of we mee gingen naar de Hooge Veluwe, ja tuurlijk top…kon nog voor t eten, hun hadden t al op denk ik…brood mee voor de vissen.

Wat is het daar toch prachtig, wat baal ik dat ik er niet heb gefietst, het Kröller Müller heb gezien, de beeldentuin en het bos….niet alles dit bezoek liep gesmeerd, dat is een feit, deel twee is dat ook niet alles kan..

We waren gelukkig even met ze bij het jachtslot, ontelbaar vaak heb ik daar met mijn handen in het water gehangen, brood tussen de vinger, en dan gulpppp mega grote snoekhappen…eh not, je hebt gelijk Carol, het zijn karpers...stom van me! Ome Ep had verdorie beschimmeld brood mee, ja zeg, dat hoefden ze mooi niet!

PS happy birthday Tjeerdmans!