laatste dag...3 keer raden...

Ik zei drie keer raden!!

Weer naar dezelfde winkel, op de valreep nog een reistas op wieltjes gekocht, die bij aankomst op SXM al naar de k was maar ok, had dienst gedaan, zelfs die leuke blauwe voetjes bal was mee.

We hadden daar ook een wasmachine, en ja, ik geheel tegen principe in hele week gewassen, maar hee, inpakken was zo wel easy, en jee, thuis was dat dan wel weer leuk, alles zo weer in de kast.

Alweer met happies en drankkies naar het strand. Ergens die week was Tjeerd een keer met Jurre weg, en bleek er na een hoop heisa bij de mensen in het water bij de bar, een haai te zwemmen, vlak langs de kant. Ik wilde net met Suze en Tjeu de zee in. Zag em gaan, we hebben maar even gewacht, en tuurlijk, deed net of het me niets deed, die dingen zijn er altijd en overal, dat weet ik best. Maar nu ginegn Tjeerd en Jurre vissen met mini hengeltjes, ergens in de zee, tijdens het snorkelen.

Eh, ik kon me toch niet helemaal van een onderbuik gevoel afpraten, want ze hadden nog telkens beet ook, maar zag ze vooral te vaak onder golven verdwijnen. Jakkes. Maar reuze knap van Jurre, die heeft echt alles gesnorkeld alleen, Suze wilde ronde zoveel ook es mee, maar die gilde al gauw en hing aan Tjeerd, wat uiteraard uitliep op woorden en huilen, bad idea.

Kwam een “donker” stel aangelopen en Tjeu keek helemaal zo van; oooohhh, eindelijk, gewone mensen.  De twee raakten aan de praat met Tjeu, helemaal in de ban, Suze ook, en Tjeerd en Jurre kwamen met visjes aan de hengels terug en nah ja, was grappig en gezellig met die twee erbij. Maar die Tjeu, je kon gewoon aan hem zien dat ie opgelucht was donkere mensen te zien en spreken, in PR zien ze er toch vooral zoals wij na twee weken Salou uit, qua kleur, en de gezichten zijn Spaans.

Suze Tjeu en ik zijn nog naar de bar gegaan voor een laatste smoothy en margarita. Tjeu was druk met foto’s maken (zie foto’s), geestig hoe ie die maakte tussen hekjes en gaten in rugleuningen van krukken door. Suze genoot van de mensen, der drankje, alles, kon je zien, ik ook, en dacht ook, he get, morgen weer naar huis, t was te kort.

 De 8e augustus, Inpakken en wegwezen ging gesmeerd, stevig ritje naar San Juan, 2 uur, wel mooi, en daar zag ik alle immense winkelcentra, waar iedereen het er hier altijd over heeft… Chipssssss. Maar goed dat we daar niet langer zaten Tjeerd.

 Bij vliegveld auto inleveren, was ook super geregeld, wachten op een sjouwer duurde wat langer..en ondertussen werd het noodweer. Weer water. Maar dat water kan ik dan absoluut niet waarderen, wat is dat met ons en moeten vliegen, altijd klere weer, het gebouw wiebelde er van, letterlijk. Mooi hoor, maar echt serieus ontzaglijk duur alles daar, ik zweer t je, zag twee verpakte zwemluiers voor jawel, 12 dollar!!!

Uiteraard vertrokken we gewoon, tussen de bliksems, met de blijkbaar voor ons eeuwige zwap en rammelpraktijken…fijn, de stewardess ging op de grond in het gangpad zitten met haar traytje, mmm. Hier was t droog maar de regen kwam er aan, Nadja haalde ons op en de regen haalde ons in, maar toen waren we veilig thuis!