Parque de las Cavernas del Rio Camuy

Der was nog 1 ding dat ik graag wilde zien; de grotten. De rivier de Camuy is de op twee na grootste onderwaterrivier ter wereld…en blijkbaar is het hele grottensysteem ook een van de grootsten ter wereld. Ik heb het niet opgezocht, maar toevallig stond in de NG (national geographic) een heel verslag over grotten in China, waar ik ook al es heb mogen rondstiefelen, en de jeugdervaring met mijn eigen broer en zus en pap en mam in Frasassi (Ancona Italie) fantastisch…..maakten dat ik vond dat we deze gelegenheid niet mochten laten schieten!

Vanuit Rincon was dat weer de weg naar het waterpark van gister, wonderlijk hoeveel de kinderen exact van die weg hadden onthouden… en dan nog een eind inlands, richting oosten. Veel op en neer, heen en weer… Tjeu moest onderweg spugen….jakkes….en jippie, daarom sleep ik altijd alles mee….kind gewassen en schone kleren aan…even in de buitenlucht en de rest van de dag gelukkig geen zieke kindjes meer. Wagenziek ben ik bang….had ik ook altijd.

We waren kwartier na opening in t park, prachtig verzorgd. Effe happie bij de auto en tas-inrichting-herverdelen, vestjes mee, en naar de entree. Leuk, allemaal bronzen beelden, van de vele beesten hier, lekker uitvergroot, of juist heel klein ergens op de stoeprand. Ah so cute, zei Tjeu. Ze wilden op de grote kikker zitten, maar het ding was al loeiheet van een paar uur zon!

De regen van de afgelopen dagen had gezorgd voor gladde paden, er zou nog meer slecht weer volgen en dan is het park dicht..wij hadden geluk, en we waren groep twee van de dag. Film kijken, plas-stop, want de volgende anderhalf uur kon je niet naar de wc…oei. Treintje stond te wachten en daar gingen we, behoorlijke vaart er in, en slingerdeslangel zei Suze, naar beneden, een heel eind naar beneden. Was al een hoogtepunt voor de kinderen.

Even uitleg over wat wel en niet mag, en de gids ging ons voor, eerst grote opening in, helemaal omgeven door groen en een opsekop kerstboom, echt. Deed niet benauwd aan, het was er ook niet koud, wel iets koeler, maar vooral warm en klam. Beetje de kinderen in gareel houden, want je kon op verschillende plaatsen zo…stingggggg naar beneden kletteren, en het was er spek en spek glad. Tjeu vond het allemaal scary, Suze vond het ok, Jurre wilde zelf “exploren” pfff, beetje foto’s maken op t gemakje zat er niet in, dat snap je. Beter allemaal heel naar huis effe belangrijker ja.

Mega hoor, in 58 ontdekt, uiteraard al eerder door de Taino indianen. "Cueva Clara de Empalme" of Clara Cave heet gedeelte waar wij waren; 212 meter lang, 65 meter hoog, is nogal een “dancehall”.

10 mijl, 220 grotten, 18 ingangen zijn er nu ontdekt, volgens de kenners, (oa Jurre) hahaha, zijn er nog wel 800 grotten te vinden, voor nu was deze ene wel genoeg. Aan het einde kon je diep beneden een water zien, daar konden we niet heen, te gevaarlijk. Niet erg. Water drupte ook vanaf boven langs de bomen rond de opening, en Jurre stond die in zijn mond te vangen tuurlijk, tot vermaak van allen. Rondwandeling langs smal padje goddank met leuning, in de diepte hoorde en zag je de Camuy snellen, ik werd wiebelig toen ik mijn camera naar beneden richtte, vooral toen ik Tjeu pappa hoorde roepen, ik niet wist of ie Jurre bij zich had, en Suze aan mijn kleren hing, dit alles in praktisch het donker…

Het zou er stikken van de vleermuizen, maar die slapen ja, wel zagen de kinderen op de muren vreemde spinnen, krekels, glinsters en onbekende oogjes, allemaal reuze spannend. Tjeerd met Tjeu op de schouders over glibberpaadjes…we hebben de “sharktooth” stalagmieten gezien, en aaaahhh, daar was de uitgang/ingang weer, trein weer in.

Tijd voor koffie en een ijsje en een pet voor Jurre, sleutelhangers voor Suze, en een tas voor mam.

Er was een mini speeltuintje, dit als enige niet zo geweldig bijgehouden, beetje loshangend roest enzo, maar toch effe bewegen, beetje picknicken, echte oude trein gezien, gewandeld, en op naar de auto. Kinderen keduuk en slapen. Ikke honger.

Bij de, nu bekende, afslag naar Rincon langs de mac drive…wat te halen, weet ik veel, dit is mijn tweede keer in mijn leven, doe maar wat en salade, die overigens heerlijk was. Tjeerd vond een speelzwaard, waar Jurre al sinds een poos de ridder mee uithangt, en we aten onderweg naar huis, nog nooit gedaan, vond het erg grappig, en ja, lekker ook.

En ja Ca, je hebt gelijk, en hier nog steeds gefeliciteerd met Jarige Jasper, wij zaten ook altijd in het water, ha, ja! Bij thuiskomst gingen we dus wat? Juist ja, effe naar zee, hoewel het hier dichtbij is, was het daar nog dichterbij en een gewone vlakke weg, wel zo lekker lopen! Helemaal na paar keer heen en weer lopen om nog meer versnaperingen en bullen te halen haha…na een flesje wijn is een vlakke weg wel net zo fijn!