THE swim meet.

Het kleinste mupke in het gips, weken niet mogen zwemmen, want het bestaat niet zwemgips volgens dr Holiday Renske, en dan meteen al mee moeten naar een zwembad voor de wedstrijden van Suze en Jurre. Best wel zielig, en moeilijk.. En dan had ie ook nog eens koorts sinds zaterdag,,…..gedverdemme.

We waren er braaf om 8 uur ‘s morgens, bij Caribswim in Colebay, alwaar parkeren een crime is. Ik ging met Suze en Jurre vast naar binnen, Tjeerd en Tjeu zouden wat later terug komen, dit om het lange zitten en al het gezwem een beetje beter te hanteren houden voor Tjeu. Ze zijn samen een ontbijtje wezen doen, leuk!

Ik confisqueerde een pet, zo een leuke knalgele, Suze en Jurre, en alle anderen, ook CIA kregen een knalgeel sportshirt, van school. De CIA had donkergele badmutsen, Montessori felgeel, wel zelfde badpakken en broeken.

Over die laatsten gesproken, daar ben ik nog twee keer voor terug geweest, nog niks, en de laatste keer was, jawel, de zaterdagochtend ervoor, eindelijk konden ze passen en mee, wat een toestand is me dat ook geweest, heel veel gebel/mail/app/regel/rij/wandel en handel, allemaal onnodig, beetje jammer.

Maarrrrrrrrrrrrrr, met de pakken aan, mutsen op shirts aan, zag het er mooi uit zeg, en ze hadden er zin in, onze kinders en denk de meesten, zaterdags rustig aan gedaan, nergens heen vrijdagavond, zaterdag thuis en veel dutten, spaghetti eten, moest van Miss Shelly zeiden ze stellig, haha.

Spannend en leuk was het, voor allemaal en voor alle kinderen. Leuk om ze elkaar onderling in de teams te zien helpen en aanmoedigen en of troosten, ook de scholen onderling gingen leuk met elkaar om, knap hoor, van allemaal jongere kinderen.

Het zwemteam van Montessori is dit jaar heel erg jong, en ze hadden de pech met deze dag de twee ouderen en besten te moeten missen wegens omstandigheden. Hierdoor zwom Suze in een rally meer, als jongste.  En Jurre zwom ook een rally (estafette), terwijl hij daar niet voor getraind had, hij helemáál de jongste was. Het bleek achteraf dat ze helemaal niet wisten wie te vragen, en dat Jurre uit zichzelf zei, ik doe het wel als jullie dat willen. Schattig.

Laat wel duidelijk zijn, Suze zwemt prachtig, en hoewel niet de laatste, haalt ze andere snelheden nog niet hoor. En Jurre zwom helemaal niet mooi, maar hij had nog nooit twee banen achter elkaar geracet, en iedereen écht iedereen ging op de banken voor em, want het was heel knap van em als 7 jarige. Laatste, tuurlijk, maar zo dapper!

Wel werd Jurre eerste met de rugslag, met de medaille uitreiking stond ie al op t schot, bleek dat ie derde was, ivm de volgende race, waren iets sneller 1 en 2…Jurre begreep er niks van, nam t maar aan, maar kwam naderhand bij ons even tekst en uitleg vragen,: I don’t get it, I won did I not?

Yes dear, Miss Shelly en Mr Gomez moeten de kleinsten wel even wat meer uitleg geven de volgende keer.

De races gingen vlot door, Tjeu werd op een gegeven moment moeilijk, logisch, even wat chippies halen en drinken verbeterde wel iets. Voor de zwemmers hadden ze niks gezonds, ook niet echt handig, moet volgende keer ook beter.( Achteraf bleken de medailles kwijt want) Ipv tien minuten wachten op uitreikingen, duurde het bijna een uur, sja, dan hou je ze niet meer happy.

Maar ontzettend leuk was het zeker, nog nooit meegemaakt, wij allemaal niet natuurlijk. En wij waren heel erg trots op alle drie, om het zwemmen van de twee, maar vooral om hun lef en teamspirit, super Suze en Jurre. Jurre zei later, Ik wilde dat ik er nog ene had om aan Suze te geven. En Suze zei in bed tegen mij; t geeft niet mam, ik heb toch mijn best gedaan? Tjeu zei, I like dit.

Hoe lief alle drie.   Xxx love you you you.