Tjeu for president

25 maart 2013

 Ongeveer 7.15….Ik las in de krant, op zijn kop,  de hoofdpagina, omdat er altijd een stapel ligt, met band eromheen, om verkocht te gaan worden in de winkel daar waar Suze en Jurre opgehaald worden in de ochtend, om naar school te gaan,.   “woman died of stab wounds”… ik dacht nog, nee he, niet weer een moord…. Winkel is dan nog niet open, dus ik kocht nog geen krant.

Suze en Jurre uitgezwaaid en op naar Tjeu’s schooltje…

Degene die overleden was bleek dus een juffrouw van Tjeu zijn schooltje….vreselijke toestanden daar, ik had geen idee wat te doen of te laten, Tjeu had in haar klasje geweest als we em eerder hadden laten gaan, ik heb onder andere een gesprekje met haar gehad voor het zover was….. drama drama.

 Ik ben, toen het zover was, naar haar begrafenis geweest, dwz, de kerkdienst, in het paars, net als iedereen, want dat was haar lievelingskleur… Ik kende haar niet echt, ik was daar voor de “teachers”, het was heftig, was er als enige blanke, voelde daar niks raars van, was alleen maar verdrietig om de dood van een zo jong meidje, en veel meer wil ik er hier niet over zeggen.

26 maart 2013, dag later dus, wachtend op de taxi,.. stapel kranten lag op zijn kop, k las zo gauw niks behalve sport-uitslagen…

Ongeveer 8.30

Telefoon…

“Met Judith”. Grappig, dat ik nog steeds opneem zoals ik dat al doe sinds de allereerste keer.

“Yes, this is bladiebladiebladiebla off the Daily Herold, are you Judith van de Pas?

“speaking yes”. ….Grappig, dat het omdraaien naar het Engels zo gewoon lijkt als die eerste keer de telefoon opnemen in het Nederlands…

“did you buy a newspaper this morning?” “no I did not”. Ondertussen gingen de radertjes,… wat, staat er en auto van ons te koop?, ben ik iets verloren?, iets niet betaald?, iemand iets uitgespookt die met mij te maken heeft? Wat wat wat??

“You should because your son is in it”

“my son?”

“yes……”

“Which one?”

“ehm”...

“Yes, well, HE was voted runner up at the Herold Cutiest contest”

“Huh?” “ohhhhhhh??!!!” “You’re kidding me?”

“No, but how do you pronounce his name? Tjoooy, Tjeeeew, Tjee?... (uitspraak Tjeu? Is hier meestal Tjoi, van tjap tjoi ja..leuk..)

En zo nog even door, nee niet kidding dus, geen grapje.

Voila Tjeu, je eerste verkiezing en al tweede, go for the oval office, als ze die hebben op jouw eiland...!!!!

Een maand eerder was ik fotootjes aan het sturen naar de allerliefsten van jullie, haha, en zat ondertussen in de krant te bladeren, zag een wedstrijd van verkiezing tot schattigste baby tot anderhalf jaar, en had net een foto (zie foto) van Tjeu voor me. Dacht och ja hup, verzenden, nooit meer aan gedacht, tegen niemand wat gezegd (vergeten), ook tegen Tjeerd niet.

Of ik 2 maart om 3 uur op wilde komen draven met Tjeu; “be ready for pictures”… “eh, ok”.  Opgehangen.

Ging Suze en Jurre halen van school en toen zag ik voor het eerst de krant van mister Frits, de hele benedenverdieping wist er al van want Miss Shelly had de krant aan iedereen, Suze en Jurre eerst, laten zien, ggggg

Het bleek dat 4 van de kindjes die hadden gewonnen op “The Lighthouse” (Tjeu’s schooltje) zitten, dus of de duvel er mee speelden hadden de juffen een soort van trots en geluk ondanks de ellende…

Bij de krant de dag van de prijsuitreiking was weer een SXM drama, wij waren gewoon om 5 voor 3 op de plek van bestemming, gewassen en gestreken…. die was er al geweest en was weer weg, die was er nog niet, kwam later of gewoon niet, de prijzen waren er half wel half niet, degene die ze uit moest reiken was er ook nog niet enzovoort and so on.  Foto hier foto daar, na veel gedoe kregen Tjeu en ik 6 grote flessen spa water mee en een envelop met 200 dollar bonnen voor een winkel. Bleek later dat er nog 100 dollar aan een kledingwinkel bij hoort te zitten, maar tot op de dag van vandaag niks meer van gehoord….we mailen nog maar es, is wel 100 dollar nietwaar?

Hele vreemde dagen allemaal na elkaar weer es, met gedachten die heen en weer vliegen….